นับย้อนไปกว่าปี พ.ศ. 2475 เสียอีก ที่แนวคิดเรื่องประชาธิปไตย เข้ามาฝังรากในสังคมไทย เพราะมีทั้ง เรื่องราวของ รศ.112 ทั้งยังมีดุสิตธานี เมืองจำลองประชาธิปไตย แต่ สุดท้ายประชาธิปไตยกลับไม่เข้าที่เข้าทาง นับวัน กลับกลายเป็นว่า มีการใช้คำว่า “ประชาธิปไตย” ไปสร้างความขัดแย้ง เกิดกลุ่มเหลือง เกิดกลุ่มแดงมากมาย ต่างฝ่ายล้วนอ้างเป็นประชาธิปไตยที่แท้จริง
ทั้งที่ ก็ล้วนมีเบื้องหลังกันทั้งสิ้น หากจะนับคนที่ทำเพื่อประชาธิปไตยอย่าง เท่าที่เห็นมีเพียงคนชื่อ “นวมทอง ไพรวัลย์” และอีกหลาย “ท่าน” ที่กลายเป็นวีรบุรุษ ที่ต้องเอาชีวิตเข้าแลก ยามความขัดแย้งประทุ
กลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย กลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการ กลุ่ม กปปส. ล้วนมีคำว่า “ประชาธิปไตย” ปรากฏอยู่ในชื่อ แล้วกลุ่มไหน ใครเล่า คือประชาธิปไตยของจริง อาจมีบางกลุ่มเข้าเค้า แต่จะใช่ทางรอดของประเทศแน่หรือ
ปฏิเสธไม่ได้ว่า ประชาธิปไตยสไตล์ข้า ใครอย่าแตะ ได้สร้างรอยร้าวบาดแผลให้กับสังคมไทย เป็นเพราะ นิยามของประชาธิปไตย ถูกตีกรอบให้เหลือเพียง 2 แบบ คือ ประชาธิปไตยแบบมะริกันจ๋า ตะวันตกมาเลยจ้า กับประชาธิปไตย สไตล์กะลานีเซีย หรือที่รวมเรียกประชาธิปไตยแบบ “ไทยไทย”
ประเด็นคือ ประชาธิปไตยของสหรัฐฯเอง ก็ไม่เหมือนกับประชาธิปไตยของชาติอื่น อย่างน้อยสหรัฐฯ ก็ปรากฏภาพของประธานาธิบดี ขณะที่หลายชาติ ฝ่ายบริหารคือนายกรัฐมนตรี ดังนั้น ประชาธิปไตยของสหรัฐฯ จึงไม่ใช่แม่แบบที่สามารถ ใช้ได้กับทุกประเทศ เฉกเช่นนี้ จึงเกิดประชาธิปไตย สไตล์ไทย ขึ้นมา ซึ่งต่อมา จะถูกใช้เป็นคำอธิบายเมื่อเกิดการละเมิดสิทธิ์ ละเมิดเสียงของคนอื่นด้วยคำว่า “ก็เรามันเป็นประชาธิปไตยแบบไทย” แล้วก็ลืมกันไป
ประชาธิปไตย 2 สไตล์นี้ ได้ก่อกำเนิดคน 2 กลุ่ม ฝ่ายก้าวหน้า หรือ ประชาธิปไตยจ๋า เรียกตัวว่า เสื้อแดง ภาษาอังกฤษ คือ ลิเบอรัล ขณะที่ฝ่าย ซึ่งหนุนประชาธิปไตย สไตล์ไทย เรียกตัวว่า “คนรักชาติ รักแผ่นดิน”
แล้วสังคม ก็ปล่อยให้ 2 แนวคิดนี้ ผูกขาดนิยามประชาธิปไตยของไทย จนแทบไม่เปิดโอกาสได้คิดเลยว่าท้ายที่สุดแล้ว ประชาธิปไตยมันควรจะเป็นแบบไหน จึงจะเหมาะสมที่สุด
เราอยากมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน
คงไว้ซึ่งความจงรักภักดีต่อสถาบัน
ไม่โกงกิน ไม่มีทุจริตคอรัปชั่น
นี่คือส่วนผสมของคนไทยต้องการ และมันสมควรที่จะเดินไปถึงจุดนี้ โดยไร้ซึ่งการปะทะ ดังที่เคยเกิดขึ้นจากหลายเหตุการณ์ที่ผ่านมา ดุจดังเป็นเครื่องสังเวยความโลภทางอุดมการณ์
มาถึงบรรทัดนี้ ต้องถามสังคมว่า พร้อมหรือยังที่จะหา เสื้อประชาธิปไตยที่เหมาะสมกับคนไทยได้สวมใส่ จากการผสมผสาน คุณค่าแห่งประชาธิปไตย ในมุมมองแบบก้าวหน้า และอนุรักษ์นิยมจ๋า เพื่อให้ไทย มีสูทประชาธิปไตย ใส่อย่างเหมาะสมที่สุด
ringsideการเมือง